Borç ve faiz belasından hala kurtulamadık!
Osmanlı’da kurtulamamıştı…
Yıl: 1828–1829…
Osmanlı tahtında Sultan 2. Mahmut oturuyor.
Bir yandan da Osmanlı-Rus savaşı sürüyor. Osmanlı ordusunun Tuna garnizonlarında ekmek yok! Çünkü ekmeği yapacak un yok, buğday yok!
smanlı, ünlü Yahudi banker Rothschild’e başvurur. Rothschild, gerekli buğdayı satın alıp Osmanlı’ya verir. Osmanlı devleti, aldığı buğdayın ancak yarı parasını ödeyebilir.
Yıl: 1834… Osmanlı tahtında Sultan 2. Mahmut oturmaktadır.
Yunanlar Osmanlı’ya başkaldırmış, savaşmış ve bağımsızlıklarını kazanmışlardır.
Ayrıca, Osmanlı devletinin Yunanlara tazminat ödemesi karalaştırılmıştır.
Osmanlı’nın tazminat ödeyecek parası yoktur, hazine boştur.
Osmanlı yine banker Rothschild’e başvurur. Rothschild’in bir temsilcisi İstanbul’a gelir, sözü edilen parayı öder, Osmanlı’ya borç yazılır.
Yıl: 1853–1856… Osmanlı tahtında Sultan Abdülmecit oturmaktadır.
Kırım Savaşı sürmektedir. Osmanlı ordusunun silaha ve mühimmata ihtiyacı vardır, ama bunları alacak parası yoktur.
Osmanlı, yine banker Rothschild’e başvurur. Rothschild aracı olur, Osmanlı’ya 10 milyon 514 bin 976 kuruş borç verip 40 bin tüfek, 2 bin şişhane, 10 milyon fişek ve 50 milyon kapsül alınır.
Yıl: 1855… Osmanlı tahtında Sultan Abdülmecit oturmaktadır.
Zaten kasasında parası olmayan Osmanlı’nın, Kırım Savaşı sırasında masrafları çok artmıştır. Çok acele ve çok büyük paraya ihtiyacı vardır.
Osmanlı yine banker Rothschild’a başvurur. Osmanlı, istediği borç karşılığı Mısır vergisi, İzmir ve Şam gümrüklerinin gelirlerini teminat olarak gösterir, yani ipotek ettirir. Rothschild bu teminatlarla yetinmez. Çünkü Osmanlı devleti, aldığı buğdaydan kaynaklanan borcun yarısını hâlâ ödememiştir.
İşte bu nedenle Rothschild; İngiltere ve Fransa’nın kefil olması koşuluyla Osmanlı’ya borç vermeyi kabul eder. Osmanlı devletine 5 milyon Sterlin borç verir.
Yıl: 1891… Osmanlı tahtında Sultan 2. Abdülhamit oturmaktadır.
Hazinede para yoktur.
Bir kez daha banker Rothschild’e başvurulur. Rothschild; %4 faizle, ödeme süresi 60 yıl olan, 6 milyon 316 bin 920 Sterlin borç verir.
Yıl: 1894… Osmanlı tahtında Sultan 2. Abdülhamit oturmaktadır.
Hazine yine tam takır kuru bakırdır.
Borç için yine banker Rorhschild’e başvurulur. Rorhschild, yüzde 3,5 faizle 8 milyon 212 bin 340 Sterlin borç verir. Borcun geri ödeme süresi 61 yıldır. Osmanlı bu borcu yıllık 330 bin Sterlin taksitlerle ödemek üzere borç senetleri imzalar.
Tarih: 1 Kasım 1922
Türkiye Büyük Millet Meclisi, Osmanlı saltanatına son verdi,
Tarih: 17 Kasım 1922
Son Osmanlı Padişahı Vahdettin, bir İngiliz savaş gemisiyle İstanbul’u terk etti.
Tarih: 24 Temmuz 1923
Lozan Antlaşması imzalandı.
Genç Türk devleti, Osmanlı devletinin borçlarını yüklendi.
Bu borçlar arasında banker Rorhschild’den alınmış borçlar da vardı.
Lozan Antlaşması’nın ilgili hükümleri gereğince, banker Rorhschild’den alınmış olan borçlar Rothschild Ailesi’ne ödendi.
Değerli okuyucular,
Şimdi yazacağımız ifadeleri çok kez duymuş olanlar vardır. Ancak hala bilmeyenlerin var olduğu unutulmamalıdır. Yeni nesillerin belki henüz haberi olmamıştır. Şunları onlara anlatmalısınız mutlaka…
Kamu maliyesi uzmanları çöken Osmanlı’nın borçlarını hesapladılar. 2013 yılının kurlarına göre, Osmanlı devletinin toplam borcu 500 MİLYAR DOLAR tutuyordu. Bu borcu, Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün önderliğinde küllerinden yeniden doğan Türk milleti aşından kısarak çalışarak ödedi.
Bu makalenin kısa özeti şudur:
Yıkılıp giden Osmanlı’nın 500 MİLYAR DOLAR borcunu, Osmanlı’nın aşağıladığı balkanlar ve ortadoğuya sürdüğü Türk halkı ödedi. Bu gerçeği, sonradan Osmanlı menkıbelere ve palavralarla aklamayarak ayakta uyutulup kandırılmak istenen halkımız, özellikle de gençlerimiz hiç akıllarından çıkarmamalıdırlar.
Çıkarılması gereken dersler…
Günümüze geldiğimizde ise, kuruluşunun 100. yılının kutlamaya 1 sene kala (2022) Türkiye Cumhuriyetinin toplam borcu 540 milyar Dolara ulaşmıştır. Kısa vadede ödenmesi gereken borç miktarı ise 135 milyar dolardır.
Osmanlının yıkılışına sebep olan yüksek borçlanmanın bizim başımıza da gelmemesi için mutlaka bir çözüm bulmak zorunda olduğumuz gerçeğini asla unutmamalıyız.
Bunun için önce borçlanma ve faiz politikasından (BDPS- Borca Dayalı Para Sistemi) kesinlikle vazgeçmek zorundayız. Borca ve faize dayalı olmayan tamamen yenibir para kredi sistemi hayata geçirilmelidir.
Sonrası kolaylıkla halledilebilir.
Yoksa Osmanlı’nın başına gelen bizimde başımıza gelebilir.
***
Sadi ÖZGÜL